[Czaja95]

Kupiłem (a raczej moja Mama) Focusa 1.6 TDCi 109KM (2007r.) jako 3 latka (w 2010). Przez 5 lat służył pięknie, tylko po kupnie wymiana rozrządu i termostatu, a tak to oleje, filtry i to wszystko. Przy kupnie miał jakieś 80tys na blacie. Zrobiliśmy nim ponad 120tys i się posypało prawie wszystko po kolei. Najpierw obróciła się panewka i pękł wał (Mamunia mimo że trzęsło całym autem to przejechała sobie jeszcze z wesoło stukającym silniczkiem 100km po czym poszedł mega zgrzyt czyli pękł wał i zdechł na amen). Przy oględzinach jakichś 3 mechaników stwierdziło, że silnik ten przeżył jakieś pół miliona kilometrów. Zonk, co nie? Skręcony o jakieś 300tys, w momencie kupna jako 3 latek miał 380tys km. Najlepsze jest to, że po wnętrzu przebieg widać tylko po... kierownicy.

No ale wymieniłem silnik, przy tym wiadomo, rozrząd, świece (2000zł). Problemem był dźwięk po puszczeniu sprzęgła, padło na dwumas, ale to nie było to.
2 miesiące po wymianie silnika wymieniłem sprzęgło z dwumasem (1500zł SACHS), bo zaczęło się już ślizgać. Dźwięk pozostał, więc padło na skrzynię (350zł). Turbina miała już bardzo duży luz na wirniku, więc została zmieniona turbinka (800zł) na regenerowaną. Do tego znowu termostat (200zł). Wymieniona też pompa ABS ze sterownikiem ESP (400zł + 200zł programowanie IDSem).

Auto służyło w nocy o północy przez 5 lat, jeździ się nim rewelacyjnie, także warto było je naprawić. Nie chciałem picować ani robić "na sztukę" i komuś sprzedać minę, bo sam takową z opóźnionym zapłonem dostałem. Teraz po tylu wymianach wiem, że mam wszystko prawie porobione, to dlaczego miałbym sprzedawać, skoro wiem że posłuży przez dłuższy czas?
Wielu moich znajomych woli kupić właśnie auto z rozsypanym silnikiem czy coś za małe pieniądze, zainwestować i jeździć, bo przynajmniej ma się świadomość, że wszystko co trzeba jest sprawne, zamiast po kupnie jeździć i się zastanawiać kiedy walnie to lub tamto. Jeśli zainwestowałeś, czerp zyski z owej inwestycji.