Yotez
30-03-2005, 12:51
Dupę wynalazł uczony radziecki Wołow. Dlatego mówimy: "dupa Wołowa". Inni
twierdzą, że dupę wynalazła Marynia. Ci z kolei rozmawiają o dupie
Maryni. Dupa pełni ważną rolę w ruchu obrotowym. Wszystko kręci się wokół
dupy. Dupa służy również do przekazywania zdecydowanych sygnałów
niewerbalnych. Dobrze wymierzony, solidny kopniak w dupę jest wyrażeniem
uczuć negatywnych wobec adresata takiego gestu. Dupie można również
przekazać emocje pozytywne, np. całując kogoś w dupę. Dupa może spełniać
też rolę lizaka. Szczęśliwie nie wszyscy są dupolizami. Uniwersalność
dupy nie kończy się na tym, jest ona bowiem zadziwiająco skutecznym
pojemnikiem: w dupie można mieć całe osoby, a nawet społeczności. Dupa
służy nieraz jako etalon: wiele rzeczy jest do dupy, tym samym dupa
spełnia rolę uniwersalnego wzorca porównawczego. W dupę (lub po dupie)
można również dostać. Czynność ta umacnia więzi emocjonalne między
rodzicami i dziećmi. Prócz tego, dupa spełnia rolę siedziska, powiadamy
bowiem: "siadaj na dupie", często z dodatkiem poleceń uzupełniających,
jak np. "[...] i siedź cicho". Określenie "dawać (dać) dupy" funkcjonuje
w dwóch znaczeniach: erotycznym i wartościującym, jednak "ściągnąć kogoś
z dupy" tylko w tym pierwszym. Można również chronić swoją (lub czyjąś)
dupę, co kolejny raz potwierdza ważność dupy w otaczającym nas świecie.
"Zabrać się do czegoś od dupy strony" oznacza podejście niewłaściwe, od
końca; dupa funkcjonuje tu jako synonim odwrotności. Dupa pełni również
rolę uchwytu, można bowiem trzymać się czyjejś dupy. Określenie to nie
oznacza braku równowagi, ale samodzielności.
twierdzą, że dupę wynalazła Marynia. Ci z kolei rozmawiają o dupie
Maryni. Dupa pełni ważną rolę w ruchu obrotowym. Wszystko kręci się wokół
dupy. Dupa służy również do przekazywania zdecydowanych sygnałów
niewerbalnych. Dobrze wymierzony, solidny kopniak w dupę jest wyrażeniem
uczuć negatywnych wobec adresata takiego gestu. Dupie można również
przekazać emocje pozytywne, np. całując kogoś w dupę. Dupa może spełniać
też rolę lizaka. Szczęśliwie nie wszyscy są dupolizami. Uniwersalność
dupy nie kończy się na tym, jest ona bowiem zadziwiająco skutecznym
pojemnikiem: w dupie można mieć całe osoby, a nawet społeczności. Dupa
służy nieraz jako etalon: wiele rzeczy jest do dupy, tym samym dupa
spełnia rolę uniwersalnego wzorca porównawczego. W dupę (lub po dupie)
można również dostać. Czynność ta umacnia więzi emocjonalne między
rodzicami i dziećmi. Prócz tego, dupa spełnia rolę siedziska, powiadamy
bowiem: "siadaj na dupie", często z dodatkiem poleceń uzupełniających,
jak np. "[...] i siedź cicho". Określenie "dawać (dać) dupy" funkcjonuje
w dwóch znaczeniach: erotycznym i wartościującym, jednak "ściągnąć kogoś
z dupy" tylko w tym pierwszym. Można również chronić swoją (lub czyjąś)
dupę, co kolejny raz potwierdza ważność dupy w otaczającym nas świecie.
"Zabrać się do czegoś od dupy strony" oznacza podejście niewłaściwe, od
końca; dupa funkcjonuje tu jako synonim odwrotności. Dupa pełni również
rolę uchwytu, można bowiem trzymać się czyjejś dupy. Określenie to nie
oznacza braku równowagi, ale samodzielności.