[foni]

Jakiś czas temu mój kolega, architekt, który z przyczyn wizerunkowych unikał i nadal unika jeżdżenia autami o niskim prestiżu marki, powiedział mi coś, co zapamiętałem na długo. Nie chcę wchodzić w jego indywidualną motywacje, ale tak po prostu może być w tym "światku". Kupił BMW w bieda edyszyn, bo tylko na takie go było stać. Do tego stopnia, że za każdym razem jak wsiadał do Mondka, to się zachwycał tym ile mam tu bajerów. Ale też nie o to chodzi. No więc do brzegu.... otóż ostatecznie sprzedając bumetę, z którą notabene nieustannie walczył w serwisie stwierdził, że auta klasy premium są projektowane jako premium kompletne - w szczególności w zakresie napędu oraz wyposażenia. A po to aby cena prowokowała do zakupu tych mniej zasobnych klientów, a jednocześnie posiadających ambicję aby na masce było logo budzące dreszcze i kluczyki do auta kładzione na stoliku rozszerzały źrenice, to najzwyczajniej taki projekt daje się "księgowemu" i on tnie koszty (materiały, jak i wyposażenie) tworząc różne wersje podstawowe. Czasem zaoszczędzony koszt jest irracjonalny (np. niebarwione szyby) ale daje poczucie dystansu do wersji droższej i wbrew pozorom pomaga budować wizję premium produktu, za którego trzeba więcej zapłacić.